پیروان هر مذهب بزرگترین توهین کنندگان به مذاهب دیگر هستند.
قطع به یقین توهین به عقاید دیگران در جهات روشنگری نیست و نخواهد بود، اما ملاک توهین را باید مشخص نمود؛ آیا شوخی و نگاه طنزآمیز به مذهب توهین به پیروان آنان محسوب می‌گردد؟
یکی از مسائلی که خود مسلمانان به آن حساسیت ویژه ای دارند، عدم تحمل نگاه توأم با طنز به دین اسلام می‌باشد؛ این در حالی است که بیشترین توهینی که به مذهبیان می‌گردد از جانب خود آنان است؛ تقریبا تمام فرقه‌های اسلامی دیگر فرق را کافر می‌دانند؛ شیعه به دلیل اینکه پیروان اهل سنت امامت را که از اصول دین می‌انگارند قبول ندارند را کافر می‌دانند و همچنین اهل سنت به این خاطر که شیعیان بجای اینکه مستقیما از الله درخواست نمایند بین خود و او واسطه‌ای را قرار می‌دهند، مشرک می‌دانند درست مانند مشرکین صدر اسلام.
اما گذشته از این موارد، ببینید که خود مسلمین چگونه به بزرگان دین یکدیگر توهین می‌نمایند، من در اینجا نمونه‌ای را بیان می‌نمایم که حقیقتا از نوشتن ترجمه‌ی درست آنها شرم دارم، بخوانید و توهین کنندگان واقعی را بشناسید:
همانا عمر ابن خطاب دچار بیماری در پشتش بود که آرام نمی‌گرفت مگر با آب مرد.(انوار النعمانیه جلد یک صفحه‌ی 63، نوشته‌ی نعمت الله جزایری از علماء بزرگ شیعه)
عثمان کسی بود که با او بازی می‌شد و او ک‌و‌ن‌ی بود (نقل از صراط المستقیم جلد جلد 2 صفحه‌ی 30، نوشته‌ی علی ابن یونس البیاضی از علماء شیعه)
عایشه بخاطر روسبیگری 40 سکه‌ی طلا برای خود جمع‌آوری نموده بود (نقل از مشارف انوار الیقین صفحه‌ی 86، نوشته‌ی رجب البرسی از علماء شیعه)
قطع به یقین توهین به عقاید دیگران در جهات روشنگری نیست و نخواهد بود، اما ملاک توهین را باید مشخص نمود؛ آیا شوخی و نگاه طنزآمیز به مذهب توهین به پیروان آنان محسوب می‌گردد؟
یکی از مسائلی که خود مسلمانان به آن حساسیت ویژه ای دارند، عدم تحمل نگاه توأم با طنز به دین اسلام می‌باشد؛ این در حالی است که بیشترین توهینی که به مذهبیان می‌گردد از جانب خود آنان است؛ تقریبا تمام فرقه‌های اسلامی دیگر فرق را کافر می‌دانند؛ شیعه به دلیل اینکه پیروان اهل سنت امامت را که از اصول دین می‌انگارند قبول ندارند را کافر می‌دانند و همچنین اهل سنت به این خاطر که شیعیان بجای اینکه مستقیما از الله درخواست نمایند بین خود و او واسطه‌ای را قرار می‌دهند، مشرک می‌دانند درست مانند مشرکین صدر اسلام.
اما گذشته از این موارد، ببینید که خود مسلمین چگونه به بزرگان دین یکدیگر توهین می‌نمایند، من در اینجا نمونه‌ای را بیان می‌نمایم که حقیقتا از نوشتن ترجمه‌ی درست آنها شرم دارم، بخوانید و توهین کنندگان واقعی را بشناسید:
همانا عمر ابن خطاب دچار بیماری در پشتش بود که آرام نمی‌گرفت مگر با آب مرد.(انوار النعمانیه جلد یک صفحه‌ی 63، نوشته‌ی نعمت الله جزایری از علماء بزرگ شیعه)
عثمان کسی بود که با او بازی می‌شد و او ک‌و‌ن‌ی بود (نقل از صراط المستقیم جلد جلد 2 صفحه‌ی 30، نوشته‌ی علی ابن یونس البیاضی از علماء شیعه)
عایشه بخاطر روسبیگری 40 سکه‌ی طلا برای خود جمع‌آوری نموده بود (نقل از مشارف انوار الیقین صفحه‌ی 86، نوشته‌ی رجب البرسی از علماء شیعه)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar